Damardan İncir Reçeli...

Evvelden damarlarınıza zerk edilen şarkılar vardı, arabesk adında... Zamanla o şarkıların yerini içinizde benzer yerlere dokunmaya cüret eden filmler aldı. Kimi gişe başarısı getirdi, kimi bol göz yaşı. Ama hepsi birer kamyon arkası yazısı olabilecek kıvamda damıtılmış sözler, bu filmlerin başarısında önemli rol oynuyor. Issız adam ve Babam ve Oğlum'dan beri yapılmış belki de en dokunaklı Türk filmi, İncir Reçeli 2.
Damardan almak isteyenler için Aytaç Ağırlar'ın yazıp yönettiği filmde yer alan bazı replikleri sizin için derledim... 

Bırak yol almayı sağ ayağımın sol ayağıma güveni kalmadı be aşkım, çakılı bıraktın hayatın ortasında... 

Demek ki neymiş? Yaraya kadar rakı! Bana bir daha kolonya gönderme... 

-Aşık mısın? -Değilim dayı-Ol! 

Biri olmak lazım bence, en azından biri için...

En çok arkadaşlar acıtır. Daha fazla acımasın diye yaraya ellerini her bastırdıklarında daha çok acıtırlar. 

Öyle bir sev ki, tüm çektiklerine değdi desinler. 

Ölüler aldatılmaz. 

Senden başka gidecek ne yer ne de yol biliyorum. 

Duygu diye bir his varsa sen bu gece onun a... koydun. 

Elimizdekilerin kıymetini bilmeyip kalabalıklardan medet umuyoruz. 

Sana niye adam dediğimi sormuştun. O dediğinden az bulunur. Bulunca bırakmamak lazım. 

Aşk, o ilk gördüğünde ne giydiği değil miydi? Alıştığımız gün kaybediyoruz. 

Herkesin bir hikayesi var. Kimi kağıda, kimi etine yazar. Hikaye kağıt yanınca. et gömülünce biter. 

40 yıl sabredersin de hayat bazen özür dileyecek 5 saniyeyi çok görür sana... 

Öpünce geçmeyen yaralar var. Ama anadan, ama babadan, ama yardan. 

Hayatta en pahalı şey aldığımız nefes.  

Yolu uzun süredir aşka düşmemiş bir adama rastlarsanız, çalkalayın. Çünkü dibine çökmüş olabilir seven yanları...

Belki hikayenin abartılı olduğunu düşünebilirsiniz. O halde jeneriğin sonuna kadar bekleyin... Çünkü sabredenler için Aytaç bey yanıtı oraya saklamış...

Lerzan Özder, 14.11.2014, İstanbul